maandag 17 oktober 2016

tetteren en tiretten gaan soms toch niet zo goed samen...

al in juli begon ik aan Elias zijn jas voor de herfst en pas een week of twee geleden kon hij ze eindelijk aandoen... ik heb erop gevloekt en nog meer gevloekt en voor de verandering eens gevloekt... maar het is zo'n beetje als bij een bevalling: eens je "je baby" in je armen hebt, ben je dat allemaal vergeten...

Ik kocht ooit eens een stofje over van één van De Gestikte Wijven, een prachtig paars wollen stofje waar ik meteen een Lars voor Elias in zag... ik kocht dus ook meteen het patroon en deze zomer vond ik dat het tijd was om eraan te beginnen, ik had zo'n flauw vermoeden dat een jas in elkaar steken niet simpel ging zijn. Ik bewaarde dit project voor tijdens de naai-avonden bij de tiretten en dit bleek geen strak plan... tetteren én een jas, met paspel en prachtig afgewerkte voering, in elkaar steken was niet de ideale combinatie... thuis ging het meestal van lostornen, nog eens goed de beschrijving lezen, herlezen en nog eens goed herlezen en dan opnieuw doen.

Maar het was het allemaal waard! Een prachtpatroon en een prachtstofje = een prachtige jas voor mijn prachtige zoon!
En die smalle patronen van Zonen 09 zijn een zegen voor mijn lange smalle monster, een 116S en dat zit als gegoten!



 Buitenstof: overgekocht via Facebook
Voering: Zonen09
Patroon: Lars van Zonen09
Alle fournituren van Huis Nicole in Zele


1 opmerking: